kirli

nefret ile doğan insanlar
kirli, kirli, kirli elleri
herkesin kanlı elleri
önümde,
arkamda,
bıçaklanıyor tek bir nefes almadan,
birilerinin geleceği
büyük bir yara kanıyor, kanıyor
duyan bir şahıs yok etrafta.
peki söyler misiniz hanımefendi,
siz, gencecik yaşınızda
bıçaklanmaya hiç utanmıyor musunuz?
birbirinden çelişkili ve vicdansız
yüzlerce soru soruluyor arkanızdan
her tarafımda ağlıyorsunuz
binlerce masum bedensiniz siz,
yara, bere içindesiniz
yoksa o nefret, nefret dolu olanlar
kin, kinden beslenenler
onlar mı kıydı size de, bana kıyanlar?
cehennem her tarafımızda bizim
cehennem olmalı, bu dünya
ve bizim bedenlerimiz...
bundan böyle bedenlerimiz
birer cehennem olacak hepimiz için
ölüm, her nefesimizde bizimle olacak
ama hanımefendi, lütfen, siz endişelenmeyiniz
ölüm yalnızca sizin değil,
onların da sonu olacak, hiç şüphesiz.
böyle yaşamaktansa öldürmek mi
istiyoruz biz
yoksa - ölmek -  mi asıl emelimiz?
bizler, bizler de ne yapacağımızı bilmiyoruz ama
istemediklerimizi çok iyi biliyoruz hanımefendi
biz, kalabalık ve acı içinde birçok kişiyiz.
çünkü merak etmeyin;
kirli, kirli, kirli olan
biz değiliz.