elveda
ben yine yollara koyuluyorum seni her bulamadıkça, kendimi bir nebze daha fazla kaybediyorum içimdeki sevgiyi zehirleyerek öldürüyorum ve korkuyu ayaklarımın altına alarak ona işkence çektirmeye çalışıyorum. yalnızlığın tasvirini buz gibi suların nefes alışverişimi kesmesiyle anlamaya çalışıyorum. banyodaki kırık, küçük ve dolaplı bir aynaya her sabah "ben kime dönüştüm" diye soruyorum işte buncacık zamanda paldır küldür gökyüzü benim başımda hortumlar, fırtınalar kasırgalar, depremler ve volkanik patlamalar aldığım yaralar ve yanıklar gördüğüm işkence ve korku dolu rüyalar hapistim ben aslında nice yıllar bedenler, bedenler ve kirli eller öleceğini bilen ve buna rağmen öldüren öldürmekle kalmayıp öldürten insana ...