yokluk

yokluk - hayatımın tam ortasında
en çok da mutluluğun yokluğu.
emeğimin ve ek olarak - beklentilerimin - .
göğüs kafesimin tam ortasına çökmüş olan,
- adım kadar eminim ki -
yokluktu.
içimde, yüreğimde
binlerce eksik parça var.
yoğun.
bir o kadar da küsmüş...
Artık açmayan çiçeklerim,
İçleri gülmeyen gözlerim,
Atmayan bir kalbim var - en basitinden - .
Dağların bile maddesel varlığını kabul etmediği,
Boşlukta kaybolan,
Yankılanmayan sesim.
Yankılansa duyulacak belki,
Ama muhtemel sebeplerden ötürü
Yine çözümlenemeyecek...
Sabırla, sonsuza kadar ilerliyor
Varlığını farkeden olacak mı?
- görelim -
Kimseye ulaşmayan şiirlerim var benim.
Her şeye rağmen yaşıyorum,
- neden? -
An olarak beni hayatta tutan şey,
Karanlığımı dengeleyen aydınlık mı
Nefretimi saklayan merhamet mi
Yoksa kabul edemeyeceğim:
Kendime duyduğum acıma hissi mi?